Po wykonaniu wstępnego szkicu (opis w pierwszej części artykułu) przenieś kompozycję na duży format – użyj delikatnego konstrukcyjnego szkicu – tak aby zlokalizować (osadzić) obiekty w kompozycji na arkuszu. Od razu narysuj wszystkie elementy twojej kompozycji, łącznie z „uczciwym” szkicem tkaniny na której ustawiłeś swoją martwą naturę.  Pamiętaj aby w dalszych etapach nie rysować pracy „po trochu” nakładaj wszystkie warstwy rysunkowe na całość kompozycji (warto przeczytać wcześniejszy artykuł

Martwa natura jest jednym z najbardziej popularnych tematów plastycznych w historii. Można powiedzieć, ze obowiązkiem każdego szanującego się rysownika jest umiejętność poprawnego zakomponowania i narysowania tego tematu. Rozpoczynając swoją przygodę z tym tematem musisz zacząć od znalezienia odpowiedniego miejsca aby ją ustawić – powinno być dobrze oświetlone światłem dziennym.   Przykład analitycznego zdjęcia układu obiektów. Najrozsądniej będzie tak ją ustawić by światło

W tym artykule postaram się naświetlić to, jak należy rozumieć tytuł pierwszej części egzaminu wstępnego na WAPW. Opis składa się z trzech członów: - zapamiętywanie, - graficzna synteza - przestrzeń. Pierwsze słowo sugeruje, że chodzi o obiekt lub przestrzeń zapamiętaną a nie o Twój własny projekt. Owszem zdarzało się, że własna twórczość była wysoko punktowana – z tego powodu, że była tak pomysłowo narysowana iż wyglądała na obiekt istniejący. Najczęściej jednak własne projekty

Drugie zadanie egzaminacyjne WAPW (w pierwszym etapie) „rysunek sprawdzający predyspozycje w zakresie wyobraźni przestrzennej“ jest skonstruowane zazwyczaj „wielopoziomowo” – tak aby sprawdzić jak najwięcej elementów budujących predyspozycje kandydata: 1.     predyspozycje rysunkowo/plastyczne – „jasność” wypowiedzi graficznej, 2.     umiejętność czytania ze zrozumieniem, 3.     umiejętność wiązania ze sobą informacji o przestrzeni, 4.     umiejętność łączenia informacji pomiędzy rysunkami

    Działania rysunkowe w ramach grupy zaawansowanej podzielone są na kilka „przestrzeni”, związanych z kierunkami rozwoju oraz naciskiem na poszczególne elementy procesu rysunkowego. Ważne aby mieć świadomość, że celem tutoriali „step by step” jest zbudowanie poziomu technologicznego pracy, jakości kreski czy cieniowania, świadomości ciekawych efektów plastycznych oraz poprawnej kompozycji.  Owszem, tutoriale są istotne - przykładem może być fakt,  że bardzo trudnym jest nauczenie się akwareli,

Portret rysowany z natury to jedno z największych wyzwań artystów. Każda twarz jest inna, wyraża emocje, wiek, rasę oraz często nastrój modela. Najmniejszy niuans rysunkowy może sprawić, że nasze dzieło będzie odzwierciedlało widzialną rzeczywistość, bądź nie. Do wykonania portretów będą przydatne miękkie ołówki, od 3B „w górę”. Przydatne są także miękkie kredki a nawet ołówki stolarskie – czyli wszystko co pomoże nam oddać miękki charakter twarzy ludzkiej Dziewczyna na mrozie.

Wykonując prace plastyczne często spotykamy się z koniecznością umieszczenia w ramach kompozycji postaci. Wiadomo jest, że w inny sposób potraktujemy portret, pracę związaną z całą sylwetką, ilustrację fantasy a jeszcze inaczej pracę której celem jest ukazanie obiektu architektonicznego. Postaram się tutaj prześledzić typowe Sposoby interpretacji postaci. Rys. 1 - postać jako portret. 1. Postać jako portret czy wizerunek całej sylwetki (rys.1) – w tym wypadku musimy się skupić na

Czynnikiem, który powoduje, że jedne prace rysunkowe są ciekawsze, ładniejsze i „pełniejsze” od innych jest umiejętność planowania pracy i systematycznego jej budowania. Osoby, które mają problemy z narysowaniem ładnej i uporządkowanej pracy rysunkowej często myślą, że „ci” inni, którym to wychodzi są o wiele bardziej uzdolnieni. Najczęściej nie jest to prawdą. Jeżeli porównamy działania dwóch osób na bardzo podobnym poziomie uzdolnień plastycznych – jedną uporządkowaną i rysującą „warstwa po